ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ 

 ΠΟΛΟ

 ΑΛΛΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ

 
Aπογοήτευση... Νομίζω είναι η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει την εικόνα του Εθνικού σήμερα. Η ομάδα μας κατάφερε και σήμερα να κάνει το θαύμα της και να μην κερδίσει ένα καφενείο που με τις πλάτες ισχυρών προσπαθεί να ωφεληθεί. Διότι η ομάδα των Χανίων μόνο ως καφενείο μπορεί να παρομοιασθεί, μέσα στο γήπεδο, αλλού είναι πολύ οργανωμένη... Απ' το πρώτο λεπτό έπεφταν προσποιούμενοι τους τραυματίες, δε συζητάω το τι έγινε αφού προηγήθηκαν, ό,τι και να συνέβαινε ξάπλωναν και μόλις έμπαινε ο γιατρός τότε σηκώνονταν. Αγωνιστικά, η ομάδα μας ήταν σκέτη απογοήτευση. Ανέμπνευστη, βαρετή και προβλέψιμη όσο δεν πάει άλλο, δεν κατάφερε να απειλήσει μια φορά με οργανωμένο τρόπο. Μόνο με τα "παραδοσιακά" γιουρούσια και τις γκόμες των αμυντικών προσπαθούσε να διασπάσει μια άμυνα η οποία στο τελευταίο της παιχνίδι είχε δεχτεί 4 τέρματα από έναν παίκτη...

Οι δυο ομάδες κακοποίησαν το ποδόσφαιρο, με το αισχρό θέαμα που παρουσίασαν. Οι ήρωες θεατές κατόρθωσαν να μείνουν ξύπνιοι παρολ' αυτά και είδαν σε ολόκληρο το πρώτο σαρανταπεντάλεπτο τα Χανιά να απειλούν σε μια αντεπίθεση στο 44' (έσωσε ο Δημόπουλος) και τον Εθνικό να έχει μια καθολική αλλά εντελώς ανούσια υπέροχη. Στο δεύτερο ημίχρονο δεν άλλαξε τίποτα. Ο Εθνικός πίεζε με καμινάδες, ενώ τα Χανιά πέρασαν το κέντρο μια φορά στο 64' και σκόραραν. Με βαθιά πάσα ο Νταγκουνάκης πέρασε στο σπριντ το Φέρστερ εύκολα, μπήκε μόνος του, σούταρε με το καλάμι κι εντούτοις σκόραρε. Τότε έγινε κι η πιο αξιόλογη φάση, όταν ο Πέτροβιτς ντρίπλαρε δύο αντίπαλους του και σούταρε εκτός περιοχής, ο τερματοφύλακας απέκρουσε με δυσκολία κι ο Κομιώτης προ κενής εστίας αστόχησε. Τελικά η ομάδα μας έσωσε τα προσχήματα καταφέρνοντας να μη χάσει και από αυτούς τους ανύπαρκτους, όταν στο 89' μετά από γιόμα του Ζάρρα, ο Κομιώτης πήρε την πρώτη κεφάλια και ο Κιούρκος νίκησε στον αέρα αμυντικούς και τερματοφύλακα και ισοφάρισε.

Στον πάγκο έμειναν οι: Κουρί, Δημητρόπουλος, Χαραλαμπόπουλος και Καλλιμάνης.


ΤΡΙΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ