Μια και όλα τα πράγματα στη ζωή πρέπει να παίρνουν το δρόμο τους θα πω δυο πραγματάκια εν όψει και της σημερινής (εντελώς άκαιρης) Γ.Σ. στον Ερασιτέχνη.

Ο Εθνικός ήταν για εμένα μια ηθική υποχρέωση. Θεωρώ ότι την εκπλήρωσα και με το παραπάνω...

Ανέχτηκα για πολύ καιρό μια άρρωστη κατάσταση που ούτε καν φανταζόμουν ότι μπορεί να αντιμετωπίσω. Κριτική, παράλογες απαιτήσεις και μηδενική βοήθεια. Γιατί είμαστε μαγαζί γωνία (!!???). Να προσπαθείς να προστατεύσεις και βοηθήσεις το σύλλογο που αγαπάς, να έχεις τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά αλλά παράλληλα να ξέρεις πράγματα που δεν μπορείς να μοιραστείς... Να βάζεις τα λεφτά σου, το όνομα σου, τον χρόνο σου και να ακούς ότι είσαι μπροστινός, σχετικά ανεπαρκής (ευχαριστώ John, με έκανες και είδα κάποια πράγματα πιο καθαρά πριν λίγο καιρό) και όλοι (ή σχεδόν όλοι) να μιλάνε για στήριξη αλλά στην ουσία να μένουμε οι 50/100 γραφικοί...

'Εχω πολλά να πω αλλά δεν υπάρχει λόγος.

Πριν ένα μήνα ζήτησα δημόσια από τους επιφανείς «Εθνικούς» να ενισχύσουν την προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και τρία χρόνια. Όχι να βοηθήσουν εμένα (που δόξα το Θεό δεν το χρειάζομαι) αλλά το σύλλογο που διατείνονται ότι υποστηρίζουν.

Αφήνω προίκα λοιπόν σε αυτούς που έχουν ανεκπλήρωτη τη δική τους ηθική υποχρέωση και την αγάπη για το σύλλογο, ένα ποδοσφαιρικό τμήμα που για να ανακτήσει το όνομα του, την αξιοπιστία του και να ξεφύγει βέβαια από τα τοπικά πρωταθλήματα, μου κόστισε κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Αφήνω προίκα την επερχόμενη επανένωση με το μητρικό σωματείο καθώς και τη χρηματοδότηση της Περιφέρειας για την κατασκευή γηπέδου και την αντίστοιχη συμφωνία με το ΤΑΙΠΕΔ, τη διοίκηση του ΣΕΦ και το δήμο Πειραιά. Αφήνω προίκα ίσως τις καλύτερες ακαδημίες του Πειραιά που ελπίζω να συνεχίσουν να στελεχώνουν την πρώτη ομάδα και ένα ρόστερ με πάνω από 30 ποδοσφαιριστές. Ελπίζω αυτή η προσπάθεια να φτάσει στο τέλος της και θα παραμείνω εγγυητής ότι κανένας στο μέλλον δε θα εκμεταλλευτεί με ιδιοτέλεια το project του γηπέδου.

Θα είμαι δίπλα (και οικονομικά) σε όποιον μπορεί να αντεπεξέλθει. 'Οχι άλλα μισόλογα και υποθετικά ενδιαφέροντα αλλά πράξεις...

Καλώ λοιπόν όποιον έχει τα εχέγγυα και τη δύναμη να συνεχίσει αυτήν την προσπάθεια, που δεν είναι πια στο μείον (όπως πριν τέσσερα χρόνια) αλλά στο συν, να το κάνει και να δηλώσει παρόν στη Γ.Σ. της 29ης Ιουνίου. Σαν μοναδική προϋπόθεση βάζω την αμετάκλητη πορεία και δέσμευση για την επανένωση του ποδοσφαίρου με τον ερασιτέχνη ΟΦΠΦ και ως ελάχιστη αμοιβή σαν ένδειξη ευρωστίας που καλώς ή κακώς χρειάζεται ο σύλλογος για να παραμείνει αυτάρκης, αξιοπρεπής και με προοπτικές, το αντίτιμο των 50.000 ευρώ το οποίο εξ ολοκλήρου θα δωρίσω στον Εθνικό ΟΦΠΦ.