Πειραιεύς 30/05/2012
Πέρασαν επτά μήνες από την ημέρα που αναλάβαμε τις τύχες της αγαπημένης μας
ομάδας, επτά μήνες γεμάτοι αντιξοότητες, δυσκολίες και εσωτερικό πόλεμο που
ούτε φανταζόμασταν ότι μπορούμε να βρούμε μπροστά μας. Δόθηκαν μάχες ώστε η
ομάδα να μην υποβιβαστεί λόγο χρεών από την ΦΙΦΑ (υπήρχε δεδικασμένο του
Μακεδονικού), να έχει γήπεδο να προπονείται και να αγωνίζεται, να έχει όνομα
χωρίς συνθετικά που δεν συνάδουν με την ιστορία της, να αποκτήσει αγαστές
σχέσεις με τη φυσική της ‘μάνα’ τον Εθνικό ΟΦΠΦ ώστε να επέλθει η θεμιτή
επανένωση, να ξαναγίνει παράδειγμα προς μίμηση για τις συνθήκες που
προσφέρει στους αθλητές αλλά το κυριότερο το όνομα του Εθνικού να ακούγεται
δυνατό και καθαρό χωρίς σκιές και δεύτερες σκέψεις.
Όλες αυτές οι μάχες, με οικονομικές και προσωπικές θυσίες της Διοίκησης και
φίλων του Εθνικού κερδήθηκαν. Ο σεβασμός δεν εξαγοράζεται... κερδίζεται και
τον Εθνικό τον σεβάστηκαν ΟΛΟΙ, φίλοι και αντίπαλοι. Δυστυχώς χάθηκε η
σημαντικότερη μάχη. Δεν καταφέραμε να μεταδώσουμε το πνεύμα του νικητή, την
περηφάνια του να είσαι Εθνικός, στο σύνολο των άμεσων πρωταγωνιστών αυτής
της ομάδας. Στις χαρές και στις λύπες μαζί αλλά ταυτόχρονα οι χαρές και οι
λύπες πρώτα χρεώνονται στην Διοίκηση και μεά σε οποιονδήποτε άλλον.
Σε αυτή τη στιγμή λύπης λοιπόν, αναλαμβάνω και προσωπικά το μερίδιο της
ευθύνης που μου αναλογεί ως Πρόεδρου και στο προσεχές Δ.Σ. θα θέσω για
λόγους αρχής την παραίτηση μου ώστε η επομένη μέρα να μας βρει πιο ενωμένους
και αποφασισμένους να ξανακάνουμε, με όποιον τρόπο, τον Εθνικό μεγάλο. Μια
και ο καπετάνιος κατεβαίνει από το καράβι τελευταίος είναι αυτονόητο για
αυτούς που με ξέρουν ότι η βοήθεια μου για τον σύλλογο θα είναι δεδομένη και
αδιάλειπτη καθώς και οι προσπάθειες ώστε να παίξουμε του χρόνου σε
επαγγελματική κατηγορία.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τους φίλαθλους του Εθνικού που μέσα σε
στιγμές ‘πένθους’ στάθηκαν δίπλα μας ώστε να στηρίξουν και εμένα προσωπικά
αλλά και όλη τη Διοίκηση αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες μας. Αυτοί είναι η
οικογένεια μας και για αυτούς όλοι όσοι θέλουν να λέγονται Εθνικοί και
μπορούν, πρέπει να συσπειρωθούν για να ξαναδούμε τον Εθνικό ψηλά..
Ο Πρόεδρος
Αγγελόπουλος Αλέξιος
