«Πρόκληση ο Εθνικός» (ΕΘΝΟΣΠΟΡ 08/09/2008)

Ο Μάρκο Φερρέιρα δεν είναι απλώς ένας ποδοσφαιριστής απ αυτούς που έρχονται σωρηδόν στην Ελλάδα σε κάθε μεταγραφική περίοδο και τις περισσότερες φορές φεύγουν... νύχτα.

Το 2003 ο Φερρέιρα ήταν μέλος της εκπληκτικής Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο που κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ κόντρα στη Σέλτικ, ενώ το 2004 πανηγύρισε το Τσάμπιονς Λιγκ με την ίδια ομάδα απέναντι στη Μονακό!

Πολλοί κάνουν λόγο για έναν «δύστροπο χαρακτήρα, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του». 'Αλλοι επισημαίνουν ότι «αν πας με τα νερά του» είναι το καλύτερο παιδί. Ωστόσο, όλοι συμφωνούν σε κάτι: ότι γνωρίζει πολλά «καντάρια μπάλα».

Ο Μάρκο Φερρέιρα ήρθε στην Ελλάδα ουσιαστικά από... σπόντα. Η ιστορία έχει ως εξής: Σε ανύποπτο χρόνο βρέθηκαν στην πατρίδα μας ο πρόεδρος της Πόρτο, Πίντο Ντα Κόστα, με τον αθλητικό διευθυντή Ούρβελ Μάρτινς. Ο τελευταίος επικοινώνησε με παράγοντα των Πειραιωτών που γνώριζε καλά από παλιά και ορίστηκε ραντεβού των δύο πλευρών σε ξενοδοχείο της Αθήνας. Εκεί γνωρίστηκαν οι Πηρούνιας, Ντα Κόστα και ανανέωσαν το ραντεβού τους για το μέλλον.

Στις αρχές Ιουνίου, όταν στον Εθνικό ξεκίνησαν τον μεταγραφικό σχεδιασμό τους, θυμήθηκαν αυτήν τη γνωριμία. Αμέσως επικοινώνησαν με τον Ντα Κόστα που τους πρότεινε τον Ιβανίλτο. Ο 22χρονος ποδοσφαιριστής ήταν αντίθετος σ' αυτήν τη μετακίνηση, προβάλλοντας ως δικαιολογία ότι θα είναι μόνος του, και ο «ισχυρός άνδρας» της Πόρτο «πρόσθεσε στην παρέα» και τον στόπερ Ζοάο Πέδρο.

'Ομως ο Ιβανίλντο ήταν ανένδοτος και ο Ντα Κόστα, που αισθανόταν υποχρεωμένος και συνάμα προδομένος, «επέλεξε» τον Φερέιρα, τον οποίο γνώριζε καλά. 'Ετσι ξεκίνησε το ταξίδι του Πορτογάλου για την Ελλάδα. Ο 30χρονος μέσος (οι συνολικές αποδοχές του οποίου ανέρχονται στις 500.000 ευρώ!) δεν ήρθε στην πατρίδα μας για το... συνταξιοδοτικό του. Το αντίθετο.

'Οπως επισημαίνει στο «ΕΘΝΟΣΠΟΡ», η έλευσή του στον Εθνικό αποτελεί «πρόκληση» για τον ίδιο. Οι καλοί του φίλοι Γιώργος Καραγκούνης και Κώστας Κατσουράνης (για τους οποίους «στάζει μέλι») είχαν φροντίσει να τον ενημερώσουν σχετικά και αυτός είπε απλώς το «ναι». Παράλληλα «βγάζει το καπέλο» στον Μουρίνιο και αποκαλύπτει ότι «πριν από δύο χρόνια δέχτηκα δελεαστική πρόταση για να μεταγραφώ σε μία εκ των τριών κορυφαίων ομάδων της Αθήνας!», χωρίς όμως να πει και το όνομά της.

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Είναι αλήθεια ότι όλοι αναρωτιούνται πώς ένας ποδοσφαιριστής τέτοιου βεληνεκούς επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στην Ελλάδα και μάλιστα σε ομάδα Β' Εθνικής.

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «'Ολοι μου κάνουν αυτήν την ερώτηση. Στην αρχή αναρωτήθηκα «πώς θα μεταγραφώ στον Εθνικό;», αλλά μετά, όταν και ενημερώθηκα πλήρως για την ομάδα, είπα ότι «θα πάω σίγουρα». Για πολλά χρόνια ο Εθνικός βρισκόταν στην αφάνεια και προσπαθούσε να σηκώσει κεφάλι. Πληροφορήθηκα ότι ο πρόεδρος Νίκος Πηρούνιας δίνει τον δικό του αγώνα για να βγάλει την ομάδα στον... αφρό. Ο Εθνικός απέκτησε επιτέλους μια μόνιμη έδρα, βοηθητικό γήπεδο, ενώ ενδυνάμωσε και το ρόστερ του. Επιπλέον, μου μίλησαν με κολακευτικά λόγια οι Καραγκούνης, Κατσουράνης και Ρούι Κόστα. Είχα ακόμη έναν χρόνο συμβόλαιο με την Μπενφίκα και έπειτα από συζήτηση που είχα με τον τελευταίο μού έδωσε να καταλάβω ότι η πειραϊκή ομάδα είναι μια καλή περίπτωση. Η έλευσή μου στον Εθνικό αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για μένα».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Δηλαδή δεν θα είσαι... περαστικός από τον Εθνικό, αλλά σκέφτεσαι να μείνεις χρόνια.

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Για μένα αυτό που μετράει περισσότερο είναι ο λόγος και όχι οι υπογραφές. Αν και βρίσκομαι λίγο διάστημα στην Ελλάδα, την έχω λατρέψει. Την είχα επισκεφθεί και στο παρελθόν, αλλά τώρα που ζω καθημερινά είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Επιθυμώ να παραμείνω, αλλά θα εξαρτηθεί και από τη διάθεση της διοίκησης».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Τι γνωρίζεις για το ελληνικό ποδόσφαιρο;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Δεν ξέρω και πάρα πολλά για τα δρώμενα στην Ελλάδα. Γνωρίζω τις ελληνικές ομάδες από τη συμμετοχή τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η αλήθεια είναι ότι το επίπεδο έχει ανέβει τα τελευταία χρόνια. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα κατέκτησε και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004 αποκλείοντας ομάδες με ιστορία στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Αρκετοί αξιόλογοι ποδοσφαιριστές έχουν μετακομίσει τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό πρωτάθλημα, αναβαθμίζοντάς το».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Υπήρξε κάποια στιγμή στο παρελθόν που δέχτηκες κρούση από άλλη ελληνική ομάδα;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Ναι. Πριν από δύο χρόνια μία εκ των τριών μεγάλων ομάδων της Αθήνας, το όνομα της οποίας δεν θα ήθελα να αποκαλύψω από σεβασμό προς αυτήν, μου χτύπησε την πόρτα. 'Ομως αρνήθηκα, αφού έπαιζα ήδη σε υψηλό επίπεδο».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Με βάση την πρώτη εικόνα που έχεις διαμορφώσει, θα παρότρυνες και άλλους ποδοσφαιριστές της δικής σου εμβέλειας να έρθουν στην Ελλάδα;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Αυτός είναι ο λόγος που ήρθα. Εγώ απευθύνθηκα σε κορυφαίους ποδοσφαιριστές και μου μίλησαν με κολακευτικά λόγια. Θεωρώ, όμως, ότι αξίζει να δοκιμάσουν την τύχη τους και άλλοι. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει κάνει βήματα προόδου και πλέον οι ξένοι ποδοσφαιριστές βλέπουν με καλό μάτι την προοπτική να έρθουν και να αγωνιστούν σ' αυτό. Απ την άλλη, βέβαια, και το γεγονός ότι αρκετοί 'Ελληνες παίχτες διαπρέπουν στο εξωτερικό φανερώνει κάτι. Ελπίζω, πάντως, να μην έχω διαφορετική άποψη μετά το τέλος του πρωταθλήματος».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Ποιον θα ήθελες για συμπαίχτη σου στον Εθνικό;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Δεν με ενδιαφέρουν τα ονόματα. Σίγουρα ένας αξιόλογος ποδοσφαιριστής δίνει πρεστίζ στην ομάδα και «προτρέπει» τους υπόλοιπους να τον μιμηθούν, αλλά εκείνο που μετράει περισσότερο απ όλα είναι το σύνολο. Μπορεί μια ομάδα να είναι γεμάτη αστέρια και να «πατώσει»».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο πορτογαλικό και το ελληνικό ποδόσφαιρο;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «'Ολοι οι άνθρωποι έχουν διαφορές μεταξύ τους. 'Ετσι είναι και το ποδόσφαιρο Ποτέ δεν μπορείς να πεις ότι υπάρχει απόλυτη ταύτιση με οτιδήποτε. Πάντα θα υπάρχουν μικρές ή μεγάλες λεπτομέρειες. Πάντως, με μεγαλύτερη σαφήνεια θα μπορώ να απαντήσω μετά το τέλος του πρωταθλήματος, όταν και θα έχω σχηματίσει μια πιο σφαιρική άποψη».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Το 2003, ως παίχτης της Πόρτο, είχες αγωνιστεί απέναντι στον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Τι θυμάσαι απ αυτόν τον αγώνα;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «'Οταν αγωνίζεσαι στην Ευρώπη σ' αυτό που εστιάζεις περισσότερο την προσοχή είναι η πρόκριση. Δεν σ' ενδιαφέρουν οι αναμνήσεις. Ωστόσο έχω να πω ότι έγινε ένα ωραίο παιχνίδι εκείνη την ημέρα. Η ατμόσφαιρα στις εξέδρες ήταν φανταστική και οι δύο ομάδες απέδωσαν ποδόσφαιρο αντάξιο του ονόματός τους».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Σε 14 χρόνια έχεις αλλάξει 12 ομάδες. Γιατί συμβαίνει αυτό;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Λατρεύω να γνωρίζω νέα άτομα και ομάδες. Είμαι ανήσυχο άτομο και θέλω να αλλάζω συνέχεια παραστάσεις. Στη ζωή πρέπει να διευρύνεις τους ορίζοντές σου και όχι να παραμένεις συνεχώς στα ίδια και τα ίδια. Αυτή είναι η ζωή μου και δεν θέλω να την αλλάξω. Σχεδόν όπου με καλούσαν πήγαινα. Αλλωστε είμαι επαγγελματίας. Εάν μου γίνει μια αξιόλογη πρόταση που να πληροί όλες τις προϋποθέσεις και τα στάνταρ τα οποία έχω θέσει, πηγαίνω».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Είχες την τύχη να συνεργαστείς στην Πόρτο με τον Μουρίνιο. Ποια είναι η άποψή σου; Είναι σκληρός, απαιτητικός και εκρηκτικός όπως εμφανίζεται;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Αυτό που έχω να πω είναι ένα. Πρόκειται για τον καλύτερο προπονητή που έχω δουλέψει. Αφού έχει κερδίσει τα περισσότερα τρόπαια είναι ο καλύτερος. Οι στιγμές που πέρασα μαζί του στην Πόρτο μου έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στη μνήμη. Ο Μουρίνιο είναι ένας προπονητής που διαθέτει μια σπάνια ικανότητα: μπορεί να πάρει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων από έναν ποδοσφαιριστή. Ξέρει το πώς θα διαχειριστεί κάθε παίχτη. Διαβάζει την ψυχολογία του καθενός, την ιδιοσυγκρασία του και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επιπλέον, επειδή είναι πολύ οξυδερκής, μπορεί και εντοπίζει ταλέντα. Του αρέσει να ψάχνει και να βρίσκει νεαρούς ποδοσφαιριστές. 'Ετσι δημιούργησε και την Πόρτο. Κατάφερε με μικρούς ποδοσφαιριστές να φτιάξει μια μεγάλη ομάδα».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Για τον Φερνάντο Σάντος, που είχες στην Μπενφίκα, ποια είναι η γνώμη σου;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Τον γνωρίζω αρκετά καλά. 'Εχει καθίσει στους πάγκους μεγάλων ομάδων και η αλήθεια είναι πως πρόκειται για αξιόλογο προπονητή. 'Ομως πρέπει να γνωρίζει κανείς πως τις περισσότερες φορές στις ομάδες δεν υπάρχουν ιδιαίτερες και προσωπικές σχέσεις μεταξύ ενός ποδοσφαιριστή και ενός προπονητή. Για μένα ο καλύτερος άνθρωπος είναι ο πατέρας μου. Ο εκάστοτε τεχνικός βρίσκεται σ' έναν σύλλογο για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Να δημιουργήσει ένα σύνολο, το οποίο να εφαρμόζει στο τερέν εκείνα που του διδάσκει στη θεωρία».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: «Στους «αετούς της Λισαβόνας» είχες συμπαίχτες και δύο Ελληνες: τους Γιώργο Καραγκούνη και Κώστα Κατσουράνη. Τι έχεις να πεις γι αυτούς;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Αμφότεροι είναι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές, αλλά και χαρακτήρες. Βέβαια ο καθένας έχει το δικό του στυλ. Ο Καραγκούνης είναι αυτό που λέμε «ψυχάρα». Μάχεται στο γήπεδο, «σκυλιάζει». Παθιάζεται πολύ με το ποδόσφαιρο. Δεν θέλει με τίποτα να χάνει και τρελαίνεται όταν νιώθει ότι αδικείται. Ο Κατσουράνης είναι αθόρυβος ποδοσφαιριστής. Αυτός που λέμε ότι κάνει όλη τη... βρώμικη δουλειά στο γήπεδο. 'Ενα πολύτιμο «εργαλείο» για κάθε προπονητή. Τρέχει ασταμάτητα σε ολόκληρο το 90λεπτο. Μαρκάρει, κόβει, πασάρει, ενώ όποτε χρειαστεί βοηθάει και επιθετικά».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Θα ήθελες κάποια στιγμή στο μέλλον να βρεθείτε ξανά στην ίδια ομάδα, πιθανόν στην Ελλάδα;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Γιατί όχι, αν και το βλέπω λίγο δύσκολο. Ο Κατσουράνης παρέμεινε στο εξωτερικό, ο Καραγκούνης αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό, ενώ εγώ στον Εθνικό. Ποιος ξέρει όμως; Στο ποδόσφαιρο όλα είναι ανοιχτά και ποτέ δεν μπορείς να αποκλείσεις κανένα ενδεχόμενο».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Στην καριέρα σου έχεις αγωνιστεί σε πολλές ομάδες. Εχεις ξεχωρίσει κάποια απ αυτές και γιατί;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Σίγουρα έχω ζήσει πολλές όμορφες, αλλά και άσχημες στιγμές κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδρομής μου. Νομίζω ότι οι Ατλέτικο Μαδρίτης, Πόρτο και Μπενφίκα ήταν αυτές που ξεχωρίζουν. Αναμφισβήτητα η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο είναι μία από τις κορυφαίες στιγμές που έχω βιώσει».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Ποιοι είναι οι καλύτεροι φίλοι σου στον χώρο του ποδοσφαίρου;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Ο Βίτορ Μπαϊα και ο Ρικάρντο Καρβάλιο. Εκτός από εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές είναι και σπουδαίες προσωπικότητες. Επιπλέον, οι Ντέκο, Βιέρι, Κίκο και Φούτρε. Ο καθένας απ αυτούς έχει γράψει τη δική του ιστορία στο παγκόσμιο στερέωμα».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Στην Πόρτο φορούσες τη φανέλα με το νούμερο 78. Στον Εθνικό πήρες το 10. Γιατί αποφάσισες να το αλλάξεις;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Στην Πόρτο ο πρόεδρος Πίντο Ντα Κόστα μου είπε «αφού γεννήθηκες το 1978 πάρε το 78». 'Εχω αγωνιστεί και με άλλα νούμερα κατά καιρούς. Το 11, το 13, το 35 κ.ά.».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Ολα αυτά τα χρόνια που αγωνίζεσαι, τι συμπεράσματα έχεις αποκομίσει για το ποδόσφαιρο; Τι σημαίνει για σένα αυτός ο χώρος;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Για μένα το ποδόσφαιρο είναι το καλύτερο επάγγελμα στον κόσμο. Σου προσφέρει πολλά, αν βέβαια έχεις και την τύχη με το μέρος σου. Αναγνώριση, χρήματα, προοπτική και άπλετο ελεύθερο χρόνο. Σου δίνει τη δυνατότητα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να αποκτήσεις αυτά που ονειρεύεσαι, αλλά και να δημιουργήσεις όσα δεν είχες ποτέ φανταστεί. 'Εχεις τη δυνατότητα να βρίσκεσαι πολλές ώρες με την οικογένειά σου, γεγονός που σπανίζει στις μέρες μας. Απ την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αρκετές φορές το περιτύλιγμα δεν είναι αστραφτερό όπως φαίνεται. Υπάρχουν και οι δύσκολες, οι μοναχικές στιγμές. 'Οταν οι απανωτοί τραυματισμοί σε καθηλώνουν, όταν βρίσκεσαι σε σύγκρουση με τις ομάδες κ.ά. 'Ετσι είναι το ποδόσφαιρο. Ή θα βρίσκεσαι στην ελίτ ή στην αφάνεια. Κάθε δουλειά έχεις τις δικές της δυσκολίες».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Πώς βλέπεις τους Έλληνες διαιτητές από τα λίγα παιχνίδια που έχεις αγωνιστεί;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Βλέπω ότι υπάρχουν διαφορές. Σφυρίζουν περισσότερο, δεν τιμωρούν ορισμένα σκληρά μαρκαρίσματα. Αλλά καλό είναι να τους αφήνουμε να κάνουν τη δουλειά τους. 'Οπως όλος ο κόσμος έτσι κι αυτοί προσπαθούν για το καλύτερο. Αν ο ρέφερι βλέπει ό,τι σφυρίζει και δεν αδικεί τις ομάδες είναι καλό και για τον ίδιο. Με αυτόν τον τρόπο υπολογίζεται περισσότερο. Αποκτά περισσότερο κύρος και αποπνέει σεβασμό στους ποδοσφαιριστές».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Αν γύριζες το ρολόι του χρόνου πίσω, ποια θα ήταν εκείνη η στιγμή που θα ήθελες να ξαναζήσεις; Τι σου έχει μείνει χαραγμένο πιο πολύ στο μυαλό;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Τη στιγμή που γεννήθηκε η κόρη μου. Είναι κάτι το ανεπανάληπτο. Κάτι το συγκλονιστικό, που ό,τι και αν κάνεις, όπου και αν βρεθείς, δεν σβήνει ποτέ από τη μνήμη σου. Την ώρα που κρατάς το μωρό στα χέρια σου νιώθεις ότι πετάς στα σύννεφα».

ΕΘΝΟΣΠΟΡ: Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να σε ρωτήσω ποιες είναι οι δραστηριότητές σου εκτός ποδοσφαίρου. Με τι σου αρέσει να γεμίζεις τον ελεύθερο χρόνο σου;

ΦΕΡΡΕΪΡΑ: «Δεν θα ήθελα να αναφερθώ περαιτέρω. Θέλω να κρατήσω την ιδιωτική μου ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Να ξέρετε, πάντως, ότι όλη μου η ζωή είναι η κόρη μου. Την περιμένω με ανυπομονησία να έρθει τις προσεχείς ημέρες μαζί με τον πατέρα μου».

Συνέντευξη στον Χρήστο Γραμματικό